پدیده فَت‌فوبیا در جنبش وگنیسم
مصاحبه تیلور وولفرم (متخصص تغذیه وگن) با چلسی لینکن (کنشگر وگن)
تیلور وولفرم (Taylor Wolfram): امروز خوشحالم تا این مطلب را با شما به اشتراک بگذارم! این مصاحبه من با چلسی لینکن (Chelsea Lincoln) از گروه صدای افراد وگان چاق (Fat Vegan Voice) بوده که در بیست سال گذشته برای حمایت از وِگانهای چاق فعالیت کرده است.
من به عنوان یک انسان با سایز معمولی دوست دارم تا صدای افراد چاقی را به گوش شما برسانم که در انجمنهای حمایت از حقوق حیوانات فعالیت می‌کنند. نکته غمانگیز اینجاست که افراد زیادی تجربیات چلسی را پشت سر گذاشتهاند. انزجار و ترس از افراد چاق بین وِگانها به شدت گسترده است. چلسی تجربیات خود را در یک تماس ویدئویی با من به اشتراک گذاشت، و من هم خوشحالم تا آنها را با شما به اشتراک بگذارم.
این موضوع برای من اهمیت زیادی دارد، چراکه دو تا از علاقههای اصلی من را در بر میگیرد: حمایت از حقوق حیوانات و حمایت از افراد چاق.
متاسفانه بعضی از اعضای جنبشهای حمایت از حقوق حیوانات این نکته را فراموش می‌کنند که باید با انسانها هم رفتار دوستانهای داشته باشند.
قبل از شروع بحث باید از تعریف یک سری کلمات اطلاع داشته باشیم.
ترس از چاقی یا افراد چاق (Fatphobia): وحشت بیمارگونه از چاقی (رابینسون و همکاران، ۱۹۹۳)
وگانیسم: یک روش زندگی که در آن فرد سعی میکند تا جای ممکن و به صورت عملی برای جلوگیری از سوءاستفاده و بدرفتاری با حیوانات برای به دست آوردن مواد غذایی، پوشاک یا اهداف دیگر جلوگیری کند. (The Vegan Sociaty)
ترس از چاقی در وگانیسم یعنی تبعیض قائل شدن برای یک فرد وِگان به دلیل چاق بودن. علاوه براین، بعضی از وگانها افراد غیر وِگان را به دلیل چاق بودن مسخره کرده و به آنها توصیه می‌کنند تا برای خلاصی از چاقی به وگانیسم روی بیاورند. ترس از چاقی را میتوان به شکلهای پنهان و آشکار در جامعه مشاهده کرد، و این ترس رابطه نزدیکی با پدیده تبعیض جنسی دارد.
چلسی لینکن کیست؟
چلسی در تمام طول زندگی خود چاق بوده است. او به خاطر چاق بودن در دوران کودکی مورد تمسخر دیگران قرار میگرفت. در این میان داشتن حیوانات خانگی، منشأ بزرگی برای دریافت محبت بی‌قیدوشرط و به دور از قضاوت شدن بدن او شد، و این امر مسیر چلسی را به سوی وگانیسم هموار کرد. ارتباط داشتن با حیوانات خانگی به چلسی کمک کرد تا درک متفاوتی از احساسات و هوشیاری حیوانات داشته باشد.
چلسی در دوران تحصیلش در شهر یوجینِ ایالت اورگن (Eugene, Oregon) با دنیای کنشگری حقوق حیوانات آشنا شد. او همچنین مدیریت انجمن دانشجویی حمایت از حقوق حیوانات را بر عهده داشت (صحبت با چلسی باعث شد تا خاطراتم را از انجمن حمایت از حیوانات در دانشگاه کلیولند به یاد بیاورم). چلسی در دهه ۱۹۹۰ میلادی و در دوران گسترش مفهوم اقدام مستقیم (Direct Action) بین کنشگرها به این فعالیت میپرداخت. او در خط مقدم تظاهرات و اعتراضات برای حمایت از حیوانات و آزادی آنها بود.
متاسفانه ترس از چاقی و تبعیض جنسیتی در جنبش حمایت از حقوق حیوانات مانع بزرگی را برای فعالیتهای او ایجاد کرد.
تبعیض جنسی و جنبش حمایت از حقوق حیوانات
رفتار سایر کنشگران و افراد معمولی با چلسی به دلیل شکل بدن او همواره متفاوت بوده است. او به یاد میآورد که در یکی از اعتراضات، دیگران به سمت او همبرگر پرتاب میکردند و به او ناسزا میگفتند. در عین حال سایر فعالان حاضر در تظاهرات سکوت کردند و حتی حال او را پس از حمله این افراد جویا نشدند.
«من به جنبشی که به طور کامل به آن پایبند بودم، احساس تعلق نداشتم»
بسیاری از افراد در جوکهای خود چلسی را به حیواناتی مانند خوک و وال تشبیه کردهاند. او به همین خاطر درک بهتری از کلیشههای منفی درباره این حیوانات پیدا کرده است. او از کار کردن با خوکها به عنوان یک تجربه ویژه یاد میکند.
او همواره در معرض کلیشه «لاغر بودن وگانها» قرار گرفته است. سایر افراد همواره با مشاهده تلاش او برای حمایت از حیوانات این جمله تکراری را میگفتند: «امکان ندارد که تو وِگان باشی».
چلسی لینکن: متأسفانه ایجاد شرمندگی و کلیشه سازی سایز بدن در جامعه وگان متداول است
چلسی احساس میکرد که نظرات او بین سایر فعالان حقوق حیوانات جدی گرفته نمیشوند. او از فرآیندهای تصمیمگیری کنار گذاشته میشد. او کم کم احساس میکرد که وگانیسم یک «جمع مردانه» است. او در تجربه خود متوجه شد که این جنبش نیز مانند سایر فعالیتهای عدالت اجتماعی توسط مردان رهبری شده و زنان فقط نقش تدارکاتی را در آنها دارند.
«تنها زنانی در انجمنهای حمایت از حقوق حیوانات مورد پذیرش دیگران بودند که اندام متناسب و زیبایی داشتند. در عین حال، حتی آنها هم نقش قابل توجهی در تصمیمات نهایی نداشتند».
چلسی با ابراز نگرانی درباره تبعیض جنسیتی و ترس دیگران از چاقی با واکنشهای منفی روبرو میشد. او حتی احساس میکرد که سایر کنشگرها از او متنفر بودند. دیگران با گفتن جمله «ما با حیوانات سروکار داریم» اجازه صحبت کردن درباره تبعیض جنسی را نمیدادند. او حتی از یک نفر در این جنبش شنیده بود که: «من مردسالار نیستم، اما نسبت به همه بدرفتاری میکنم»!
ننگ اضافه وزن
مانند بسیاری از افراد چاق، چلسی احساس میکرد که با بدن خود در نبرد است. او از این احساس متنفر بود و همیشه به دنبال راهی برای تغییر آن میگشت. حقیقت اینجاست که یک بدن چاق به هیچ وجه چیز بدی نیست، اما پس زدن افراد چاق در فرهنگ ما منجر به احساس نیاز افراد چاق برای کاهش وزن میشود. چلسی تا جای ممکن به دوچرخه سواری و ایروبیک روی آورد و تا جای ممکن کمتر غذا میخورد.
«من حس میکردم که همه کارهای درست را انجام میدهم، اما درباره بدن خودم این احساس را نداشتم»
با تمام این کارها، مردم باور نمیکردند که چلسی از یک سبک زندگی سالم برخوردار است و او را یک مورد استثنا حساب میکردند. این مفهوم از یک چاق خوب بودن (برای مثال تلاش مستمر برای گریز از چاق بودن، یا حتی یک چاق خوش‌استایل بودن) همچنان ناشی از چاقی‌هراسی است. با این تفاوت که از نظر اجتماعی یک روش پذیرفته شده‌تر است که افراد برای فرار از برچسب یک فرد چاق بودن انتخاب می‌کنند! با این حال هیچ کس نباید با اندازه بدن، ظاهر یا تندرستی خود احترام دیگران را به دست بیاورد.
«من متوجه شدم که مردم به سلامتی من اهمیت نمیدادند و من را همچنان جدا از خود میدانستند»
اما چلسی اکنون تلاش میکند تا دو موضوع سلامتی و وزن را از یکدیگر جدا کند. او پس از اطلاع درباره جنبش پذیرش چاقی تبدیل به یکی از فعالان حقوق افراد چاق شد.
جنبش پذیرش چاقی
چلسی پس از مدتی نتوانست ترس از چاقی و تبعیض جنسیتی را در جوامع حمایت از حقوق حیوانات تحمل کند، و به این ترتیب به جنبش پذیرش چاقی پیوست. او با مطالعه مجله Figure 8 از کریسی دردن (Krissy Durden) متوجه شد که میتواند در کنار چاق بودن، به کنشگری خود ادامه بدهد. شیلو جورج (Shilo George) یکی دیگر از کنشگران پذیرش چاقی بود که الهام بخش چلسی شد.
او پس از مدتی در گروههای حمایت از حقوق حیوانات شرکت کرد که عمدتا از زنان و افراد همجنسگرا تشکیل شده بودند. فضای همهپذیر این گروهها با فضای سمی و مردانه گروههای قبلی تفاوت زیادی داشت. با این حال او همچنان متوجه شد که دیگران از تجربههای او درباره ترس از چاقی استقبال نمیکردند.
حمایت از وگانهای چاق
متاسفانه همچنان ارتباط نزدیکی بین جنبشهای حمایت از حیوانات و پذیرش چاقی وجود ندارد. این دو جنبش از نقاط مشترک زیادی برخوردار هستند. چلسی در این باره گفت که پیدا کردن وِگانهای چاق و حامیان حقوق افراد چاق از اهمیت زیادی برخوردار است.
چلسی این روزها در فستیوالهای وگانیسم درباره موضوعاتی مانند وِگانهای چاق، تنوع و همهپذیری در جوامع وِگان، نیاز به حمایت افراد معمولی و اهمیت این موضوع سخنرانی میکند.
در ادامه میتوانید به فایل صوتی سخنرانی او در مراسم VegFest پورتلند در سال ۲۰۱۹ گوش بدهید که با حضور چارلی کوکر از گروه Vegan Warrior Princesses Attack و اندی تابار از گروه Bearded Vegans و Compassion Company برگزار شد.
علاوه بر این میتوانید ویدئوی او را در مصاحبه با رایان پتی از مجله T.O.F.U.، جنی ماری از وبلاگ سبک زندگی وگان Jennie Marie و اندی تابار مشاهده کنید.
چطور حامی بهتری برای جنبش پذیرش چاقی باشیم؟
اگر سایز بدن شما عادی است، برای چند لحظه به داشتن این مزیت و حمایت از افراد چاق فکر کنید. چلسی به چند نکته خاص برای حمایت بیشتر از افراد چاق بین وِگانها اشاره میکند:
۱) با افراد چاق با احترام برخورد کنید.
۲) در صحبتهای خود درباره عدالت و طبقه بندی اجتماعی به مسئله ترس از چاقی بپردازید.
۳) درباره تجربه افراد چاق تحقیق کنید. هرچه بیشتر درباره ترس از چاقی بدانید، کمتر دچار آن میشوید.
۴) به افراد چاق باور داشته باشید. چلسی با به اشتراک گذاشتن داستان خود برای گسترش پذیرش چاقی تلاش میکند، اما برخی افراد حتی به حرفهای او گوش نمیدهند.
۵) هنگام بیرون رفتن با افراد چاق به مکانهایی بروید که صندلیهای راحتی برای آنها داشته باشد. اگر به این گزینه دسترسی ندارید، تحقیق بیشتری درباره آن انجام بدهید (انجام دادن این کار میتواند کمک بزرگی به آنها باشد). اگر در نزدیکی خود به این امکانات دسترسی ندارید، مکانهای دیگری را انتخاب کنید.
۶) به رستورانها نامه بفرستید و از آنها بخواهید تا برای افراد چاق صندلیهای ویژه تهیه کنند.
۷) اگر صاحب رستوران یا برگزار کننده یک رویداد هستید، از داشتن صندلیهای مناسب برای افراد چاق اطمینان حاصل کنید.
۸) دوستان چاق خود را در توییتر، فیسبوک و اینستاگرام دنبال کنید و از تجربههای آنها استفاده کنید.
شما میتوانید در وبسایت fatveganvoice.com درباره چلسی چیزهای بیشتری را یاد بگیرید و او را دنبال کنید. شما همچنین میتوانید با شناسه fatveganvoice@ در اینستاگرام و فیسبوک او را دنبال کنید.
منبع:
ترجمه شده از https://www.taylorwolfram.com/vegan-fatphobia/
